012. Οι Τσαμαγάδες στο πλευρό του Αλή

 

Στην αναφορά της 30ης Σεπτεμβρίου 1803 ο Ρομιέ ασχολείται εκτεταμένα με την αποστολή του Μητροπολίτη Άρτας Ιγνάτιου, με την ιδιότητα του εκπροσώπου του Αλή, στην Κέρκυρα . Τα σχετικά θα απασχολήσουν επόμενη ανάρτηση.

Επίσης καταπιάνεται αναλυτικά με τις εξελίξεις στην Μάνη δείχνοντας το έντονο γαλλικό ενδιαφέρον για κάθε αντιστεκόμενη περιοχή της Ελλάδας.

Δεν παραλείπει βέβαια να πληροφορήσει τον υπουργό των Εξωτερικών της πατρίδας του και για το Σούλι.

Συγκεκριμένα αναφέρεται με κάποιες λεπτομέρειες στην προσπάθεια του Αλή να προσεταιριστεί τους Τσαμαγάδες στην επίθεση στο Σούλι, στόχο που πετυχαίνει με τα συνήθη μέσα, παρά τα όσα τους χωρίζουν.

 

Τις εξελίξεις με τους Τσαμαγάδες τις τοποθετεί χρονικά τις μέρες που ο Ιγνάτιος διαπραγματεύεται στην Κέρκυρα όπου έφθασε στις 24 Σεπτεμβρίου 1803.

.... Στο ίδιο χρονικό διάστημα που αυτή η υπόθεση πραγματεύονταν στην Κέρκυρα, ο πασάς των Ιωαννίνων έστειλε τον γυιό του Βελή στην Παραμυθιά για να έχει μια συνομιλία με τους αγάδες των παραλίων. Τούς ζήτησε με απειλές να επιτρέψουν οι περιοχές τους να καταληφθούν από τις δυνάμεις του υπό το πρόσχημα του να εμποδιστούν οι Σουλιώτες να μπορέσουν να λάβουν βοήθεια από το εξωτερικό.

Οι αγάδες συμφωνούσαν να δεχτούν απόσπασμα από 50 άνδρες του πασά, αλλά ήθελαν να διατηρήσουν την ισχύ τους. Ο Βελή αποχώρησε πολύ δυσαρεστημένος για να πάει να ζητήσει νέες οδηγίες από τον πατέρα του.

Δύο μέρες μετά είχε μια νέα συνομιλία με τους αγάδες.

Το χρήμα που αφειδώς διέθεσε και οι απειλές κατάφεραν να υποσχεθούν να αφήσουν να καταληφθεί η περιοχή τους και να δώσουν μια ενίσχυση από 3.000 άνδρες για επίθεση στο Σούλι.

 

Στη συνέχεια ο Ρομιέ παραθέτει κάποιες σκέψεις του για τον Αλή, δηλαδή ότι μετά την εξουδετέρωση του Σουλίου θα κάνει συνθήκη με τους Άγγλους με πρόβλεψη να διαθέσει στρατό για επέμβαση στην Νότια Ιταλία αν του ζητηθεί. Εξέλιξη που θα ήταν πρόδηλα ενοχλητική για τους Γάλλους που είχαν στην κατοχή τους την Ιταλία.

 

Και κλείνει την αναφορά στους Σουλιώτες με πληροφορίες για το ηθικό τους και την απώλεια της Λίππας:

 

... Εν μέσω όλων των διαταραχών οι Σουλιώτες διατηρούν μια σταθερή στάση και αναμένουν την έφοδο χωρίς φόβο παρά το ότι ο πασάς ανακατέλαβε το μικρό οχυρό της Λίππας μεταξύ Άρτας και Σουλίου που του είχαν αφαιρέσει προ δύο μηνών. Σε αυτή την θέση και στα περίχωρα ο Αλή έχει συγκεντρωμένο σώμα 6.000 ανδρών.

Οι απεσταλμένοι τους κάνουν έρανο για χρήματα μεταξύ όλων των φίλων τους ελλήνων για να αποκτήσουν τρόφιμα και μερικούς πυροβολητές αλλά η φιλανθρωπία είναι αρκετά ψυχρή στην Ανατολή.

 

Στην αναφορά της 5ης Οκτωβρίου 1803 ο Ρομιέ πληροφορεί για την στάση του Χασάν Τσαπάρη:

 

.... Ο Χασάν αγάς του Μαργαριτίου που μέχρι τώρα είχε αρνηθεί να ενωθεί με τον πασά, εδώ και λίγες μέρες πήρε την απόφαση να του διαθέσει 500 άνδρες για να επιτεθεί στο Σούλι

 

Όλα προετοιμάζονται με αποτελεσματικότητα από τον Αλή για την επίθεση που θα κρίνει καθοριστικά την τύχη της σύγκρουσης μετά από λίγες μέρες (κατάληψη του οικισμού του Σουλίου την 8η Οκτωβρίου 1803 και περιορισμός των Σουλιωτών στο Κούγκι και Κιάφα).

 

Πηγή: ADEL 57CP, Il.Ion. tm3