035. Επίλυση με όρκο
Το πληρεξούσιο που παρουσιάστηκε στην προηγούμενη ανάρτηση φαίνεται ότι χρησιμοποιήθηκε άμεσα για ενέργειες προς την διοίκηση της Κέρκυρας με αποτέλεσμα να εκδοθεί απόφαση του Πρύτανη. Με αυτήν ορίζει ότι οι καταγγελλόμενοι καπετάνιοι οφείλουν να αποδείξουν την αθωότητα τους ορκιζόμενοι μπροστά στο ιερό λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα.
Σημείωση της γραμματείας της Πρυτανείας στο φύλλο της απόφασης μας πληροφορεί ότι οι καπετάνιοι όντως ορκίστηκαν. Δήλωσαν μάλιστα ότι είχαν παραδώσει 16 τσεκίνια στον αδελφό του πληρεξούσιου των 57 Σουλιωτών χωρίς αυτός να αντικρούσει τον ισχυρισμό. Ο αδελφός του Λάμπρο Γιώργου που φέρεται να πήρε τα τσεκίνια σκοτώθηκε μετά λίγες ημέρες.
Λογικά η διένεξη θα έπρεπε με βάση αυτή την εξέλιξη να είχε λυθεί χωρίς επίσημες διαδικασίες. Φαίνεται όμως ότι η διχόνοια και η καχυποψία καλά κρατούσαν στους Σουλιώτες.
Το έγγραφο είναι στα ιταλικά και η μετάφραση του ιστολογίου μας έχει ως εξής:
Στις 3 Μαρτίου 1804
Η αυτού εξοχότης ο Πρύτανις της Κέρκυρας
Έχοντας ακούσει τα αιτήματα του Λάμπρου του Γιώργου από το Σούλι, πληρεξούσιου διάφορων οικογενειών επίσης από το Σούλι που έχουν καταφύγει σε διάφορους οικισμούς σε αυτό το νησί, σύμφωνα με το πληρεξούσιο της 31ης Ιανουαρίου σε πράξη του Παναγιώτη Κουλούρη Συμβολαιογράφου που αναφέρονται οι εν λόγω οικογένειες στο ίδιο πληρεξούσιο, κλήθηκαν ο καπετάνιος Τζώρτζης του Γιώργου και ο καπετάνιος Αθανάση Φώτο, επίσης από το Σούλι, να οφείλουν να συνεισφέρουν στον ίδιο πληρεξούσιο τα χρήματα που κατέχουν στην εξουσία τους και έλαβαν από την αυτού υψηλότητα τον Πασά των Ιωαννίνων προκειμένου να καταβληθεί σε αυτές τις οικογένειες, επιπλέον αυτών που ήσαν των προαναφερθέντων καπετάνιων.
Και από την άλλη πλευρά, οι εν λόγω καπετάνιοι ισχυρίζονται ότι δεν έχουν άλλα χρήματα στην εξουσία τους για λογαριασμό των εν λόγω οικογενειών, έχοντας ήδη παραδώσει σε αυτές όσα είχε καταβάλλει ο προαναφερθείς Πασάς στους ιδίους.
Όθεν η Αυτού Εξοχότης έχοντας κατανοήσει τα πάντα καλά, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι εν λόγω καπετάνιοι πρέπει να επικυρώσουν facta manu με τον όρκο τους στην κιβωτό του δοξασμένου Αγίου Σπυρίδωνα ότι έχουν παραδώσει στις εν λόγω οικογένειες όσα κατέβαλλε σε αυτούς ο Πασάς για να αποδοθούν στις απ’ αυτούς εκπροσωπούμενες οικογένειές και ότι δεν παρακράτησαν στην εξουσία τους το παραμικρό χρηματικό ποσό.
Μαρτίν Μεταξά Λίζεο Πρύτανις
(στο έγγραφο ακολουθεί η παρακάτω σημείωση της γραμματείας)
Οι αρμόδιοι της εκκλησίας του δοξασμένου Αγίου Σπυρίδωνα, ένας εκπρόσωπος αυτής της γραμματείας, βοηθούμενοι από δημόσιο υπάλληλο, αφού εισήλθαν στην κιβωτό που απόκειται το ιερό λείψανο, οι προαναφερθέντες δύο καπετάνιοι καθώς και ο αιτών πληρεξούσιος, ορκίστηκαν αυτοί οι προαναφερθέντες καπετάνιοι facta manu ότι δεν είχαν κρατήσει και ότι δεν υπήρχε στην εξουσία τους το παραμικρό χρηματικό ποσό που ανήκε σε αυτές τις οικογένειες. Ο Αθανάση Φώτος πρόσθεσε παρουσία του Λάμπρου ότι αυτός ο ίδιος Λάμπρος είχε παραδώσει στον αδελφό του, όταν βρισκόντουσαν στο Σούλι δεκαέξι χρυσά τσεκίνια για να τα μετρήσει σε αυτές τις φυγάδες οικογένειες και ότι κατά τις επόμενες μέρες σκοτώθηκε στις μάχες ο προαναφερθείς αδελφός του Λάμπρου. Αυτός ο ισχυρισμός του Αθαναση δεν αμφισβητήθηκε από αυτόν τον Λάμπρο.
Αναστάσιος Καρρέρ Γραμματέας
Επίλυση λοιπόν του ζητήματος από την κερκυραϊκή διοίκηση με ταχύτατο τρόπο, και για τα σημερινά δεδομένα, καθόλα αναπάντεχο.
Προβληματική φαντάζει η στάση του Λάμπρο Γιώργου που ενώ φέρεται να είχε γνώση για τα τσεκίνια δέχθηκε να είναι πληρεξούσιος για την διεκδίκηση τους.
Πηγή: ΓΑΚ/ Αρχεία Κέρκυρας/ Επτ. Πολ. Ρωσσότουρκοι Φ 30