030. Πρώτη αναφορά σε Ελληνικά Σώματα στην υπηρεσία των Δημοκρατικών Γάλλων

 

Με τις εξελίξεις ( συνθήκη Κάμπο Φόρμιο, Ρωσσοτουρκική συμμαχία, συνθήκη Τιλσίτ) αλλάζει επανειλημμένα το σκηνικό στην διοίκηση των Επτανήσων.

Εμφανίζονται οι Δημοκρατικοί Γάλλοι, η Επτάνησος Πολιτεία, η άμεση διοίκηση της Επτάνησου Πολιτείας από πληρεξούσιο του Τσάρου, οι Αυτοκρατορικοί Γάλλοι και τέλος οι Άγγλοι.

Η υπηρεσία των Σουλιωτών σε όλες αυτές τις διοικήσεις θα αποτελέσει αντικείμενο πολλών επόμενων αναρτήσεων.

Τα Γαλλικά αρχεία περιέχουν πλήθος αναφορών σχετικών με την υπηρεσία και τα σώματα που εντάχθηκαν οι Σουλιώτες.

Ενδιαφέρουσα είναι η πρώτη αναφορά του Dubois, δεύτερου επιτρόπου στα Επτάνησα επί Δημοκρατικών Γάλλων, προς τον υπουργό των Εξωτερικών, γραμμένη μόλις μια μέρα μετά την άφιξη του στην Κέρκυρα.

Περιέχει πρώϊμες σκέψεις για δημιουργία ελληνικού στρατιωτικού σώματος στα νεοενταγμένα εδάφη της Γαλλίας.

Φυσικά μέχρι τότε υπήρχε επικοινωνία και με τους Σουλιώτες για βοήθεια και στρατιωτική συνεργασία αλλά όχι για σταθερή υπηρεσία σε στρατιωτικό σώμα.

Η αναφορά έχει ημερομηνία 12 Οκτωβρίου 1798 δηλαδή περίπου δέκα μέρες πριν την καταστροφή των γαλλικών δυνάμεων στην μάχη της Νικόπολης από τον Αλή και την απώλεια της Πρέβεζας.

Περιστατικό που άλλωστε τεκμηριώνει την ήδη αναπτυγμένη συνεργασία στεριανών με τους Δημοκρατικούς Γάλλους των Επτανήσων, αλλά μάλλον χωρίς ακόμη μόνιμο χαρακτήρα.

Μάχη στην οποία έπαιξαν ρόλο και οι Σουλιώτες δια της αδράνειας τους.

Οι Γάλλοι υπολόγιζαν ότι οι Σουλιώτες θα εμπόδιζαν την διέλευση των στρατευμάτων του Αλή προς Πρέβεζα, στα στενά, αλλά αυτοί δεν δραστηριοποιήθηκαν. Στη μάχη έλαβαν μέρος και έλληνες σε σώμα υπό τον Χρηστάκη Καλόγερο (300 - 800 ανάλογα με τις πηγές). Είχαν αναλάβει την υπεράσπιση του ανατολικού μέρους του μετώπου νότια της Νικόπολης, αλλά υποχώρησαν , πριν τα δύσκολα, προς Πρέβεζα και διέφυγαν έγκαιρα από την θάλασσα. Ανάμεσα τους ήταν περίπου 60 Σουλιώτες και ο Χριστόφορος Περραιβός.

Οι Γάλλοι στα πιο ευνοϊκά σχόλια για την συμπεριφορά τους μιλάνε για πρόωρη υποχώρηση.

Η αναφορά λοιπόν του Ντυμπουά δεν λαμβάνει υπόψη τις εμπειρίες της Νικόπολης και εδράζεται σε μεγαλύτερες στοχεύσεις της Γαλλίας για όλο τον Ελλαδικό χώρο μια και αναφέρεται ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο.

Ο επίτροπος λοιπόν γράφει στον υπουργό του:

 

..... Οι στρατιωτικοί αρχηγοί ( σημ. μεταφρ.: των γαλλικών δυνάμεων) δείχνουν απασχολημένοι με τα μέσα για οργάνωση σωμάτων ελλήνων, έθνους πολύ διατεθειμένου να κλονίσει τον ζυγό των παλαιών κυριάρχων και αυτό το σχέδιο θα δείξει πολύ λίγες δυσκολίες. Γενικά εδώ επιθυμούν την ρήξη πολύ περισσότερο απ΄ότι την φοβούνται.

 

... σας επισημαίνω ότι θα μας χρειαστούν κατ’ανάγκη κάποιοι αριθμοί ανδρών και χρημάτων, τρεις ημιταξιαρχίες και ένα ποσό 700-800 χιλιάδων λιβρών για να οργανώσουμε Ελληνικά Σώματα, θα αρκέσουν για επιτυχίες μας τις οποίες και πιστεύω αλάνθαστα στο Μωριά.  

 

 

Σημειωτέον ότι ο Ντυμπουά δεν ήταν στρατιωτικός και επίσης χρησιμοποιεί καταργημένο από 3 χρόνια γαλλικό νόμισμα (λίβρα) αντί για το φράγκο. Πρόκειται όμως για ασημένια νομίσματα σχεδόν ίσης αξίας.

Μια και τα νέα εδάφη χωρίζονταν σε τρία τμήματα ( Κέρκυρα, Ιθάκη και Νήσοι Αιγαίου) μπορούμε να εικάσουμε ότι στην σκέψη του προβλεπότανε μια ημιταξιαρχία με έδρα την Κέρκυρα. Σαν ημιταξιαρχία ονομάστηκε στα πρώτα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης το μέχρι τότε καλούμενο σύνταγμα.

Όσο για την δαπάνη σύστασης των σωμάτων φαίνεται ότι προέβλεπε ανάγκη σχεδόν 2 τόννων ασημιού δηλαδή σε σημερινές τιμές γύρω στα 2 εκατομμύρια ευρώ.

Τέλος μια ημιταξιαρχία θα μπορούσε να έχει  τουλάχιστον  2.000 στρατιώτες δηλαδή συγκρίσιμο μέγεθος με τη δύναμη του Αλβανικού Συντάγματος που υπηρέτησαν  οι Σουλιώτες για 7 χρόνια μετά το 1807 στους αυτοκρατορικούς Γάλλους. 

Συμπερασματικά είναι λοιπόν πρόδηλο ότι τα σχέδια των Γάλλων είχαν από πολύ νωρίς στόχευση σε αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού της περιοχής και η υποδοχή των Σουλιωτών μετά την καταστροφή του Σουλίου δεν ήταν διόλου στιγμιαία ανταπόκριση σε διωκόμενους. 

 

Πηγή: ADEL, 57CP Il.Ion. tm.1