014. Η αντίσταση συνεχίζεται
Στην αναφορά της 31ης Οκτωβρίου 1803 (Γρηγ.) ο Ρομιέ περιγράφει αποτελεσματική αντίσταση των Σουλιωτών στις καθημερινές επιθέσεις του στρατού του Αλή, μετά την 8η Οκτωβρίου.
Αναφέρει πολύ μεγάλες απώλειες για τους επιτιθέμενους που ίσως να εξηγούνται καλύτερα αν θεωρηθούν στοιχεία σχετικού πολέμου επικοινωνίας.
Τέλος σημειώνει ενίσχυση του Σουλίου από Σουλιώτες που υπηρετούσαν στην Κέρκυρα στο “Αλβανικό Σώμα”. Για αυτό το σώμα υπάρχουν λίγα στοιχεία και αυτό που μπορεί να λεχθεί από τώρα είναι ότι πρόκειται για σώμα αστυνόμευσης και τήρησης της τάξης στην Πλατεία της Κέρκυρας μπρος από το φρούριο. Δεν πρέπει να συγχέεται με τα στρατιωτικά σώματα που θα συσταθούν στα Επτάνησα στη συνέχεια και θα υπηρετήσουν σε αυτά οι Σουλιώτες πρόσφυγες.
....Από την επανάληψη των εχθροπραξιών οι Σουλιώτες έχουν δεχθεί επιθέσεις όλες τις ημέρες από τα σώματα του Αλή πασά, και μέχρι την 21η Οκτωβρίου δεν είχαν παρά επιτυχίες. Στην τελευταία μάχη σκότωσαν ή τραυμάτισαν 800 τούρκους μεταξύ των οποίων πολλοί διακεκριμένοι αξιωματούχοι. Είναι δύο μέρες που 14 Σουλιώτες, καταταγμένοι στο Αλβανικό Σώμα που μισθοδοτείται από την Επτάνησο Πολιτεία, έφυγαν κρυφά για να πάνε να μοιραστούν την τύχη των συμπατριωτών τους. Αυτό το απόγευμα είναι υπό αναχώρηση ένας αντίστοιχος αριθμός.
Ο Ρώσος πληρεξούσιος και ο κυβερνήτης των Επτανήσων ήταν ενήμεροι και κλείσανε τα μάτια. Αυτή η μικρή ενίσχυση φέρει και μια βοήθεια από 900 τάλλαρα, κρυφά δωρισμένα από τους φίλους των Σουλιωτών.
Στην αναφορά της 15ης Νοεμβρίου 1803 ( Γρηγ.) ο Ρομιέ επαναλαμβάνει τις πληροφορίες για αποτελεσματική άμυνα των Σουλιωτών:
...Οι Σουλιώτες κρατάνε, ο Αλή τους επιτίθεται κάθε μέρα αλλά αδύναμα, φαίνεται αποφασισμένος να αποκλείσει αυτή την φυλή όλο τον χειμώνα για να την εξαλείψει με την πείνα. Θέλει με κάθε κόστος να το ολοκληρώσει. Αφού γίνει κύριος του Σουλίου θα κυριεύσει πρώην Βενετσιάνικες εγκαταστάσεις και έχει ανακοινώσει στους οικείους του την πρόθεση του να κόψει νόμισμα αυτή την εποχή.
Παράλληλα δίνει την πληροφορία ότι ο Ιμπραήμ της Αυλώνας στρατολογεί πολλούς ορεσίβιους Έλληνες της περιοχής για σχηματισμό σώματος για αντιμετώπιση ενδεχόμενης γαλλικής απόβασης. Οι Έλληνες αυτοί ζητούν υψηλή αμοιβή και συγκεκριμένα 100 γρόσια τον μήνα.
Στην αναφορά της 25ης Νοεμβρίου 1803 (Γρηγ.) ο Ρομιέ σημειώνει ότι οι Σουλιώτες αμύνονται και δίνει τις παρακάτω γενικότερες πληροφορίες από Ήπειρο:
....Οι Σουλιώτες αμύνονται δυνατά. Βασιλεύει μια γενικευμένη σιωπηρή δυσαρέσκεια μεταξύ των Ελλήνων στην Ήπειρο. Φοβούνται την μνησικακία του πασά αν αποτύχει εναντίον των Σουλιωτών και την κατάχρηση της ισχύος του αν είναι νικητής. Ψάχνουν να εξοπλιστούν μυστικά για να αμυνθούν στην ανάγκη.
Στην ίδια αναφορά περιγράφει την συνάντηση του με τον μητροπολίτη Άρτας και την συζήτηση τους στις 20 Νοεμβρίου δηλαδή λίγο πριν αυτός αναχωρήσει για τα Γιάννενα στις 24 Νοεμβρίου. Τα σχετικά με την αποστολή του Ιγνατίου θα παρουσιαστούν σε χωριστή ανάρτηση.
Συμπερασματικά λοιπόν, η πετυχημένη άμυνα -παρά την απώλεια του οικισμού του Σουλίου - επιτρέπει τους Σουλιώτες ακόμη να αντέχουν στα μέσα Νοεμβρίου.
Θυμίζουμε το αίτημα προς τον Ναπολέοντα ( ανάρτηση 001 ) που προωθείται στον Ρομιέ αυτές ακριβώς τις ημέρες.
Είναι λοιπόν σε θέση να διεξάγουν διαπραγμάτευση με τον επιτιθέμενο και όπως είναι γνωστό, θα εξασφαλίσουν και όρους αποζημίωσης για την αποχώρηση τους. Οι επόμενες αναφορές του Ρομιέ επιβεβαιώνουν αυτήν την σθεναρή στάση τους.
Πηγή: 57CP, Il.Ion. tm 3